Bjálkinn minn

Er að skoða bjálkann í eigin auga........ vona að ég verði ekki blind.

Það er kristaltært, get ekkert annað gert!

Get hvort eð er ekki breytt neinu nema sjálfri mér.

Að breyta sjálfri mér, - endalausir

möguleikar, úff! - og rosa sveiflur

Angist og örmögnun eru þar á meðal, hyldjúpt vonleysið.

Til hvers að vera?

Hvað er ég hér eiginlega að gera?

Í tilvistinni?

Fæðinghríðar míns frjóa huga,
fagna stormsins mátt.
Fæstir gætu fundið þann duga
sem felst í að taka þátt.

Hæstu tinda hefur klyfið,
vitund huga míns
Handan við allt, sem verður skilið,
að vitja sjálfra síns.

love,vilborg 

Athugasemdir

[Vera, 25.3.2007 kl. 00:30]

Fallegt!

Kveðja,
Vera